Z problematyki mieszkaniowo-osadniczych atutów i słabosci współczesnej europejskiej cywilizacji zachodniej

Abstract

Współczesna europejska cywilizacje zachodnia tworzą społeczeństwa i narody zamieszkujące zachodnią oraz środkową Europę w drugiej połowie XX w. Przyjąć można, że zakres przestrzenny tej cywilizacji wyznaczają terytoria państw należących do Unii Europejskiej, oficjalnie kandydujących oraz będących strona układów i porozumień. Rozwój przestrzeni osadniczej, zwłaszcza urbanizacyjnej, decyduje o warunkach życia i spójności społecznej w Unii. Związane z poszerzaniem Unii okiełznanie tendencji do wzrostu dysproporcji materialnych warunków życia oraz uczynienie bezpieczeństwa i zabezpieczenia społecznego głównym sposobem wkomponowywania różnic kulturowych w jednoczenie się Europy waży na obliczu tej części cywilizacji zachodniej. Kształtująca się Unia tworzy nowe struktury i instytucje rządzenia na poziomie europejskim, państwowym, regionalnym i lokalnym. Jest przy tym tworem interesów grup biznesowych i politycznych zyskujących w tej formule wpływy w zglobalizowanym świecie. Mieszkalnictwo i osadnictwo pozbawione wcześniej przez te grupy samodzielnego, organicznego znaczenia, otrzymuje w związku z tym szanse rozwoju. Założenia polityki Unii i jej agend służyć mogą zatem jako probierz formalno-instytucjonalnych mieszkaniowych i osadniczych atutów oraz słabości współczesnej europejskiej cywilizacji zachodniej.