Sprawiedliwość społeczna migracji osiedleńczych w kapitalizmie

Abstract

Kryzys migracyjny stanowi jakby powracającą w demograficznej formie falę wywołaną uprzednimi błędnymi decyzjami politycznych wynikających z obiektywnych procesów ekonomicznych właściwych istocie kapitalizmu. Wydaje się, że wielka niesprawiedliwość społeczna kapitalizmu, w tym prób i sposobów współczesnego rozprzestrzeniania się demokracji zachodniej sprokurowała obecne masowe przemieszczenia osiedleńcze ludności porównywalne, co do skali tylko z ruchami wędrówkowymi po II wojnie światowej, niemniej od nich – jak dotąd – mniejsze. Przemieszczenia te przerodziły się w kryzys migracyjny, będący nowym aspektem pogłębiającego się społeczno-gospodarczego strukturalnego kryzysu po 2007 r. Tymczasem na skalę i nasilenie migracji oddziaływać trzeba u źródeł poprzez równoważenie rozwoju przestrzeni zamieszkiwania, w tym przestrzeni zamieszkanej w skali globalnej.