Mieszkalnictwo i osadnictwo w integracji europejskiej – możliwości i bariery

Abstract

Sfera osadnictwa stwarza największe zagrożenia dla rozwoju zrównoważonego będąc zasadniczym obszarem szans jego realizacji. Znaczenie społecznych aspektów sfery osadnictwa w integracji europejskiej opartej na rozwoju zrównoważonym jest zrozumiałe. Sytuacja w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i innych osadniczych oddziałuje na procesy ludnościowe, w tym urbanizacyjne. Wpływa na środowisko mieszkalne przez kształtowanie struktur oraz form zabudowy osiedleńczej, oddziałujących z kolei na ludzkie zdrowie, poczucie bezpieczeństwa, zużycie oraz odnawianie zasobów, wytwarzanie i neutralizowanie zanieczyszczeń itp. Zrównoważony rozwój zależny jest od działań światłego, wykształconego społeczeństwa, począwszy od wychowania, poprzez edukację formalną do programów i akcji. Rola mieszkania i standardów osiedleńczych, w tym dostępności ekonomicznej i przestrzennej usług społecznych wydaje się tu decydująca. Globalne społeczne równoważenie osadnictwa jest w obecnych warunkowaniach społeczno-ekonomicznych nad wyraz skomplikowane. Ścierają się w tym wymiarze zróżnicowane struktury osadnicze i warunki bytu wielkich mas ludzkich. Sytuacja taka dotyczy także dostatniej na światowym tle Europy. Powiększenie Unii Europejskiej stworzyło rozległe możliwości rozwoju gospodarczego i duże wyzwania społeczne. Zróżnicowanie materialnych warunków bytu stanowi główne zagrożenie dla spójności Unii. Zasadnicze wyzwania polegają w związku z tym na czynieniu gospodarki unijnej – w konsekwencji europejskiej – efektywną, zwiększającą jednocześnie ilość miejsc pracy oraz promującą ekorozwój. Fundamentem sprostania tym wyzwaniom jest przeciwdziałanie nadmiernemu przestrzennemu rozwojowi i dysproporcjom struktur osadniczych oraz właściwe zaspokajania potrzeb z zakresu mieszkalnictwa i pozostałej infrastruktury osadniczej. Społeczne równoważenie osadnictwa i jego rola w integracji europejskiej przedstawiane są w referacie w takim rozumieniu.