Dźwignia finansowa przedsiębiorstw a rozwój gospodarczy

Abstract

Kraje rozwinięte charakteryzują się wyższym poziomem finansowania zewnętrznego niż kraje o niższym poziomie dochodów. Wskaźniki dźwigni finansowej typowe dla krajów zamożnych w krajach rynków wschodzących pojawiają się zazwyczaj jako skutek uboczny kryzysu finansowego. W dalszych latach spadają one do niskich poziomów, co w praktyce oznacza, że szereg firm o zbyt wysokim zadłużeniu bankrutuje lub przechodzi restrukturyzację zadłużenia. Wśród krajów rozwiniętych również można dostrzec prawidłowość, że wyższy poziom dźwigni finansowej generalnie występuje w zamożniejszych z nich. Dzieje się tak zarówno w krajach o systemie kontynentalnym, gdzie dźwignia finansowa przekracza poziom 2,0, jak i w krajach o systemie anglosaskim, gdzie wskaźnik ten kształtuje się generalnie w przedziale 1,3-1,8. Polska charakteryzuje się niskim poziomem dźwigni finansowej. Biorąc pod uwagę, że polski system finansowy posiada cechy charakterystyczne dla systemu kontynentalnego oczekiwać należy rosnącego poziomu dźwigni finansowej. W świetle zaprezentowanych analiz ponadproporcjonalnie wyższa dostępność finansowania zewnętrznego dla przedsiębiorstw może mieć stymulujący wpływ na rozwój gospodarczy.