Redystrybucja

Abstract

Redystrybucja emerytalna jest pojęciem niezwykle złożonym, a przy tym stosunkowo rzadko badanym, choć występuje w systemach emerytalnych od początków ich powstania. Różnorodność formuł emerytalnych i narzędzi wykorzystywanych do dokonywania transferów redystrybucyjnych oraz konieczność dysponowania jednostkowymi danymi o wpływach i wydatkach z systemu emerytalnego w celu dokładnego oszacowania kierunków i siły transferów redystrybucyjnych, często uniemożliwia przeprowadzenie takiej analizy w ramach krajowych systemów emerytalnych, o analizie komparatywnej nie wspominając. Ponadto, możliwość przyjęcia różnych miar redystrybucji, uwzględniających zmieniające się czynniki ekonomiczne (stopy zwrotu, inflację, wysokość wynagrodzeń), czynniki społeczne (przebieg zatrudnienia, przyjęte tablice śmiertelności) i inne zmienne wpływające na relacje pomiędzy wpłaconymi składkami a kwotą otrzymanych świadczeń, czyni to zadanie jeszcze trudniejszym. W praktyce pomiar redystrybucji emerytalnej ma zwykle charakter przybliżony i opiera się na wyznaczaniu wskaźników redystrybucji dla wybranych grup ubezpieczonych. Za cenę pewnego uproszczenia rzeczywistości, analizy takie umożliwiają jednak zbadanie redystrybucji pod kątem skuteczności konkretnych narzędzi redystrybucyjnych zastosowanych w systemach emerytalnych. W przypadku analiz komparatywnych zastosowanie znajdują ogólne wskaźniki progresywności systemów emerytalnych, które posłużyć mogą jako miary symptomów występowania redystrybucji w systemach emerytalnych.