Start-up a uwarunkowania sukcesu: wymiar teoretyczno-praktyczny

Abstract

Współczesne czasy tworzą sprzyjające warunki dla rozwoju inicjatyw typu start-up, co znajduje potwierdzenie m.in. w rosnącej liczbie start-upów oraz inicjatywach na szczeblu instytucjonalnym. Podejmując decyzję o realizacji start-upu, trzeba pamiętać, że pomimo wsparcia oferowanego ze strony instytucji państwowych czy nawet prywatnego nadal jest to przedsięwzięcie skomplikowane i złożone, wymagające działania pod presją dużego ryzyka niepowodzenia i zmuszające do ogromnej elastyczności w celu natychmiastowego wykorzystywania pojawiających się wokół szans. W pierwszej kolejności ważne jest zrozumienie istoty start-upu i faktu, że nie jest to zwyczajne przedsięwzięcie, tylko - jak pisze D Collins - inicjatywa, która rodzi się spontanicznie, ma w sobie odrobinę szaleństwa, nie jest ograniczona planem strategicznym i rozwija się w wyniku stopniowych wyborów dokonywanych każdego dnia. Dobrze jest też zdać sobie sprawę, że nie każde nowe przedsięwzięcie może zyskać status start-upu. Potrzeba aktywności start-upowej w działalności biznesowej jest obecnie coraz bardziej widoczna i nie wynika wyłącznie z pojawiającej się mody na „bycie start-upowcem”, lecz z faktu, iż start-upy są postrzegane jako bardzo spektakularny, choć oczywiście wyjątkowo ryzykowny sposób na odniesienie sukcesu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jak pokazuje dotychczasowe doświadczenie, jedynie jednostki skłonne do tworzenia nowości, identyfikujące problemy z różnych perspektyw, wsłuchujące się w sygnały otoczenia, wykazujące się dużą elastycznością, nie obawiające się wyzwań rynkowych i przede wszystkim gotowe na podejmowanie ryzyka pojawiającego się wraz z rozpoczynaniem nowego biznesu czy wdrażaniem w życie nowych rozwiązań są w stanie zaistnieć, przetrwać i skutecznie funkcjonować na wysoce konkurencyjnym i wymagającym rynku globalnym i mogą być traktowane jako swoisty synonim dzisiejszego sukcesu.